Een droom die uitkomt

Dag 12:
Vandaag de dag waar Marja, Nathalie , Regina zich erg op verheugd hebben: zwemmen met dolfijnen.
We zijn eerst maar eens begonnen met een lekker ontbijt. Regina bleef nog even lekker in bed liggen tot een uurtje of elf. De rest na het ontbijt op het ligbed naast het zwembed; heerlijk lezen en niks doen. Om elf uur werden Marja en ik heerlijk gemasseerd en later werden ook Regina en Nathalie gemasseerd. Toen een lunch besteld bij het zwembad (met lekkere gefrituurde garnalen) en vervolgens weer door met niks doen en zonnen/lezen/slapen/stukje schrijven voor het dagboek enz.
Om half vier werden we door de taxi opgehaald om ons naar de dolfijnen te brengen. We moesten nog drie anderen oppikken bij een ander hotel. Dat werd wat. We liepen voor we bij het hotel van de anderen mensen waren al te grappen over dat de mensen zo meteen Engelsen waren. Nathalie zei; ”het kan niet erger als we van die overdreven Australische dames zouden krijgen. Nog erger zou zijn als deze dames ook nog eens het postuur zouden hebben van dik trom.” Zo zaten we te grappen in de auto terwijl we aan het wachten waren. We zagen een slanke vrouw naar de auto lopen, maar liep de auto voorbij. In een ooghoek zagen we een dame, erg dik, grote zonnebril, petje op, in een wikkeldoek op de chauffeur afwaggelen. Papa begint hem ondertussen al te zweten en wij alleen maar hopen dat ze dat niet waren. Ja hoor ze doet de deur open en begint meteen overdreven te praten. Een Australische. Nog één kwam er aan met toch echt wat kilo’s te veel op haar lichaam en stapte voorin. Ondertussen was het kletsen begonnen. Tot dat de slankste van de drie de deur aan papa’s kant open doet en papa daardoor bijna uit de auto valt. Tja, het ijs was nu gebroken. Na wat aansturing van papa, dat de mevrouw naast de andere mevrouw moest gaan zitten deed ze dat. Daar zat papa tussen een dikke Australische overdreven kwebbel tante en de deur in geplet. Na wat grappen van onze kant; over je adem inhouden en niet meer uitademen, begon de rit. We hadden pijn in ons buik van het lachen toen we aankwamen. De zenuwen begonnen al te komen. We kregen wat instructies en een flesje water en konden op de boot naar het platform in zee. We kwamen bij de dolfijnen en keken onze ogen uit en konden het water in. Zo maakte we kennis met de 12 jarige knappert Triton. We mochten we hem aanraken. Hoe een dolfijn voelt is niet uit te leggen er zijn gewoon domweg geen woorden. Zo zacht en glad. Ik denk dat ik nooit iets veel zachters heb gevoeld. Na hem een massage te hebben gegeven kregen we een welkomstkus op onze wang. Daarna mochten eindelijk die verrekte zwemvesten uit. We hebben hem geknuffeld, ballen gegooid en hij bracht ze dan weer, gedanst. We hebben ook gevoeld hoe veel kracht er uit zijn blaasgat kwam en hoe warm het was. We hebben ook zijn hartslag gevoeld op zijn buik tussen z’n vinnen. We zijn ook onderwater met een duikbril geweest en gekeken. Het was zo mooi, want er zwommen ook nog andere visjes. Je ziet dan de dolfijn op je afzwemmen en je kijkt hem in zijn ogen. Raakt het zachte dier aan en geeft hem een knuffel. Je bent gewoon even in een andere wereld op dat moment. Het wordt alleen verstoord door dat je adem opraakt en weer omhoog moet. Uiteindelijk ging die uit het water springen. Zo hoog als deze mooie en bijzondere dieren kunnen springen en zwemmen. We keken onze ogen uit en genoten er met ze allen met volle teugen van. Met wat moeite klommen we aan het eind het zwembad uit. Wat was dit leuk, wat was de tijd snel gegaan en wat is het bijzonder dat we deze mooie momenten met elkaar hebben mogen meemaken. In een andere drijvende kooien, zwommen pijlstaart roggen. Zo groot als deze beesten waren. Regina ging na een dubbele checkvraag of de giftige ding in hun staart er echt uit was het water in. Daar zwom ze tussen grote pijlstaart roggen. Na ze geaaid te hebben kreeg ze duikbril in de handen. Ze ging onder water en zag hoe er grote pijlstaart roggen over haar heen zwommen. Die bek van die roggen wauw. Dit was het zoveelste wauw momentje van vandaag. Zelfs Nathalie kwam het water in en heeft de roggen over haar heen laten zwemmen. Daarna kon papa niet achter blijven en is erbij in gegaan. Zo zwommen we met zijn drieën tussen 4 grote pijlstaartroggen, 2 wat kleinere, maar nog steeds groot en een baby. Ze waren gewoon zo groot als wanneer je twee armen spreid naar de zijkant. Na de roggen, stapten we in de boot, terug naar het vaste land. Daar hebben we deze mooie ervaring even laten bezinken en zijn naar het hotel teruggegaan. Terug in het hotel, hebben we ons omgekleed en zijn we naar de supermarkt gegaan. In de supermarkt hebben we Pepsi cola voor mama ingeslagen. Daarna zijn we in hetzelfde restaurant als gisteren gaan eten. Eerst weer dat lekkere knoflook brood uit de pizzaoven(echt iets voor ome Klaas en tante Ien), daarna een pasta carbornara voor Nathalie, voor papa Italiaanse gehaktballetjes en Japanse kip, mama een lekkere hamburger en Regina een kipburger. Het smaakte weer heerlijk. Maar vandaag kon er geen toetje bij. We waren moe en zijn naar bed gegaan in het hotel.

- Ome klaas is dit beter hoe we nu onze eetmomenten beschrijven of heb je behoefte aan nog een gedetailleerde eetmomenten verslag??
- Ome Mark Gefeliciteerd met je verjaardag!!
Het hartstikke leuk voor ons om de reacties van iedereen te lezen.