Marine night

Dag 20 (9 augustus)
Vandaag op gestaan met een heerlijk gevoel, de zon die naar binnen schijnt via de gordijnen, de vogels fluiten, het idee dat het hele park is opgeruimd en er een mega ontbijtbuffet op je zitten wachten. Daar kom je wel voor uit je boxspring. Eenmaal aangekleed, had papa onze handdoeken op de bedjes bij het strand klaar gelegd, om zo zeker te zijn van een goede plek.
Nathalie begon zoals altijd de ochtend met haar spullen op te ruimen. Na de opruimsessie, zijn Nathalie en Regina door de exotische tuin naar het ontbijt. Daar werden ze onthaald door een man met een grote glimlach, die hun naar de tafel begeleiden en aan tafel lieten plaatsnemen. Elke hap smaakte vandaag ook weer lekker, met op de achtergrond de piano. Niet veel later kwamen Papa en mama ook aan het ontbijt en zo was het gezin compleet. Na ons buikje weer helemaal rond te hebben gegeten, was het tijd om bij te bruinen. Op heerlijke bedjes met dikke matrassen en Regina op haar ligzitzakkussen, genoten we van de zee en de zon. Papa had weer een paar hoofdstukken uit en begon een wandeling over het strand. Van het één kwam het ander en raakte aan de praat met een visser, die hem uitnodigde om morgenochtend mee op vistocht te gaan. Om zo de lekkerste, vetten makrelen op authentieke wijze te vangen. Helaas moest papa dit afslaan, want hij zo morgen ochtend onderweg zijn naar het vliegtuig. maar bedacht toen wel om nu te gaan varen, alleen zonder vissen en met het hele gezin.
Voor we het wisten zaten we in een gekleurde boot met zij-drijvers. We vaarde langs de kust van lombok, zagen de bergen en de vulkaan. Het is zo mooi om te zien hoe hier de kust nog niet volgebouwd is met hotels en zo van de zee in het land kan kijken.
Een stop bij Malibu beach konden we natuurlijk niet overslaan, het water was hier zo helder, dat je vanaf de boot zo het koraal kon zien. Na even lekker een verfrissende duik te hebben genomen, bedacht Regina en mama hun evenwicht te testen op de drijvers van de boot. Na wat moeite en gestuntel van mama zat ze met de drijver tussen de benen, nu alleen nog opstaan. Na wat geplons, mislukte pogingen, kwam ze na wat gewenning steeds verder. Iedereen had na deze sessie evenwicht oefening buikpijn van het lachen.
Het was tijd om weer terug te gaan, alleen was de wind komen opzetten, waardoor de boot alle kant op ging. De man die de boot bestuurde ging steeds minder vrolijk kijken, toen zijn bootje alle kant op ging. Toen we terug waren gingen Nathalie en mama weer terug naar hun strandbedje om te zonnen. Papa en Regina hadden een heel ander plan. Die lieten zich lekker verwennen met een uur durende massage. De massage was harder, dan wij dachten en zo kwamen we met spierpijn terug, natuurlijk niet gek als ze boven op je staan.
Na een lekkere douche, stond er een geweldige afscheidsmaaltijd op ons te wachten. Daarvoor moesten we naar het strand. Het strand was prachtig aangekleed met lichtjes, kaarsjes, een buffet en een bbq met allemaal levende grote tonijnen, maymay, garnalen. De mensen lopen met een grote glimlach in marine pakken rond. Je waant je even in hele andere wereld. Heerlijk eten, het geluid van de zee, de lichtjes, de live jongens groep met gitaar, maar bovenal de gezelligheid die we met elkaar hebben en dat we dit alles met elkaar mogen beleven. Na deze once in a life time bbq, was het tijd om de laatste keer gebruik te maken van het happy hour. Na dit afzakkertje was deze mooie dag weer ten einde gekomen. Hup ons bed in, want morgen begint de reis terug naar huis.