Relaxen in de jungle bij Tangkahan
Blijf op de hoogte en volg Peter, Marja, Regina en Nathalie
24 Juli 2014 | Indonesië, Sumatra
Dag 4 Tangkahan
Al vroeg werd Regina wakker door het ‘kukkekkuuu’ van de hanen. Haar geduld werd op de proef gesteld en Nathalie kwam toen met de wijze woorden; “Focus je dan alleen op de mooie geluiden hier”. Die was Regina’s gemopper al lang zat en draaide zich daarna om en sliep verder. Regina was het na 1.5 uur om te focussen op de mooie geluiden zat en besloot naar het restaurantje te gaan. Papa had zich in de rivier geschoren en gewassen. Nathalie ging gezellig met Regina mee dus zaten we met zijn drieën gezellig te ontbijten. We raakte aan de praat met onze gids voor vandaag. Die vertelde over zijn leven en dat hij op de rubberplantage werkte. De tijd tikte verder en voor we het wisten was het al bijna tijd om op excursie te gaan. Nathalie ging mama wakker maken en liep toen weer naar ons toe in het restaurant. Er was alleen één klein dingetje; ze deed de deur op slot. Daardoor was mama opgesloten en wij zaten met zijn drieën gezellig te kletsen. Aangezien onze kamer nog steeds klein is kan het een claustrofobisch effect geven. 5 voor 11 vonden we het toch wel raar, dat mama nog steeds niet naar het restaurant was gekomen, dus besloten we een kijkje te nemen. Daar bevrijde Nathalie mama uit het kleine hokje en daarmee besloot ze zichzelf te benoemen tot held. Na even een diepe hap verse lucht was ook mama klaar voor de excursie. We begonnen met lekker zwemmen in de rivier, vervolgens gingen we een klein stukje tuben en kwamen we aan in een grot. De grot was versierd met grote bladeren en bloemen. Er stond een kaarsje in het midden met nasi goreng, lychjes en ananas er omheen. Het was zo leuk versierd en hebben genoten van de lunch met prachtig uitzicht op de rivier en jungle. Na de lunch gaven we onze tassen aan de tassen jongen, die zorgde dat de tassen met ons mee tubde. Wij zaten heerlijk in die band te zonnen, met aan weerszijde jungle. We kwamen een aantal keer aapjes tegen onderweg die ons zaten te begluren van uit de bomen. We maakte een tussenstop bij een waterval. Waar we lekker werden gemasseerd met de straal. De waterval was een stuk kleiner dan normaal, omdat het al drie weken niet heeft geregend en dat terwijl het hier regenseizoen is. Nathalie had nog een schrikmomentje toen ze op de terug weg naar de banden alleen oog in oog stond met een leguaan. De schrik was ze snel vergeten toen ze weer op haar buik op de band lag te genieten van de zon. We kwamen ook nog een stuk tegen waar er heel veel vogels vlogen en wij er zo onderdoor dreven. Na een stuk van een uur te hebben gedreven, plezier te hebben gemaakt , van de omgeving en de zon te hebben genoten,waren we klaar met tuben. We liepen door de palmolieplantage terug naar Mega Inn(onze verblijf plaats). Onderweg waren vrouwen aan het werk en deelde aan ons mangostenen uit. Mangostenen hebben een dikke schil met heel zacht en zoet vruchtvlees er in. De vrouwen hadden zelf kleine mandjes gevouwen van palmbladeren deze konden we niet laten liggen, dus weer wat voor in de koffer. We vervolgde onze weg door de plantages. Regina was aan het glibberen over de paden en dat had onze gids al gezien. Die besloot een slipper ruil te doen. Hierdoor stond Regina een stuk steviger en was het afgelopen met glibberen en glabberen. We kwamen in kleine houten dorpjes terecht die in de plantages waren gebouwd. Het was leuk om te zien hoe de mensen hier midden in de plantages leefde. Zo simpel en alles zelfvoorzienend. Wij met z’n vieren en de gids die op Regina slippers liep voorop. Wij hadden een groot gat gemaakt, omdat de andere mensen echt langzaam liepen. Eenmaal aangekomen in Mega Inn hebben we een lemon juice op en papa een lekker bintang(is bier). Zo zaten wel lekker te relaxen. Daarna is mama haar koffer vast gaan inpakken. Vervolgens zijn we met ze alle naar de rivier gegaan om ons te wassen. Wat hebben we daar gelachen met elkaar, dat we er zelf buikpijn van kregen. Daar zaten we dan midden in de stroming van de rivier. Haren te wassen, benen te scheren etc. Het was echt een moment voor in de boeken, een moment om nooit te vergeten hoe we daar met zijn vieren ons zaten te wassen en te lachen. Daarna zijn we in het restaurantje gaan eten. Na het eten kwam de muziek weer en kwamen onze Indonesische vrienden erbij zitten. Zo hebben we de hele avond met elkaar ge-ezeld, gezongen en vooral gelachen. Papa was over verhit en besloot om 23.00 uur nog een duik te nemen, onze nieuwe vrienden wisten niet wat ze meemaakten en vonden papa maar een gekke meneer. Wat een lieve en open mensen zijn het hier. Iedereen hier in Mega Inn, jong en oud lachen met hun hele gezicht. Het is gewoon leuk om naar te kijken. We lagen heerlijk in bed. Regina was met de zaklantaarn bezig en Nathalie zei doe hem uit voor de muggen. Regina zei toen; “ Nat ik denk dat we een probleempje hebben” Nathalie vroeg “wat dan??” Regina antwoordde: “Ik denk dat we papa moeten halen!” Nathalie zei: “wat is er dan?” Regina: “Er is een spin ( en scheen met de zaklantaarn op een plek waar de spin niet zat). Nathalie draaide zo, dat ze het licht van de zaklamp volgde. Regina draaide toen langzaam de lamp naar de hoek waar Nathalie net iets dichter na toe was geschoven, want daar zat de spin(rechts boven haar hoofd). Voor Regina iets kon zeggen, was Nathalie al uit de klamboe op weg naar papa. Regina zat op een bankje buiten te wachten tot papa de held ging uithangen. Vol vertrouwen overhandigde Regina papa het wc papier aan en scheen papa bij, tijdens het pakken en doden van de spin. Alleen toen ging het mis…….De spin was te snel en papa had niks in zijn wc papier. HELP waar is de spin nu, Nathalie stond per direct buiten en is niet meer binnen geweest. Daar lag Regina na een goede inspectie voor de spin in bed en viel in slaap.
Wist je dat :
- Nathalie die nacht van de spin tussen Papa en Mama ingelegen heeft.
- Regina die nacht het lekkerste van allemaal geslapen heeft.
XXX voor iedereen van ons.
Al vroeg werd Regina wakker door het ‘kukkekkuuu’ van de hanen. Haar geduld werd op de proef gesteld en Nathalie kwam toen met de wijze woorden; “Focus je dan alleen op de mooie geluiden hier”. Die was Regina’s gemopper al lang zat en draaide zich daarna om en sliep verder. Regina was het na 1.5 uur om te focussen op de mooie geluiden zat en besloot naar het restaurantje te gaan. Papa had zich in de rivier geschoren en gewassen. Nathalie ging gezellig met Regina mee dus zaten we met zijn drieën gezellig te ontbijten. We raakte aan de praat met onze gids voor vandaag. Die vertelde over zijn leven en dat hij op de rubberplantage werkte. De tijd tikte verder en voor we het wisten was het al bijna tijd om op excursie te gaan. Nathalie ging mama wakker maken en liep toen weer naar ons toe in het restaurant. Er was alleen één klein dingetje; ze deed de deur op slot. Daardoor was mama opgesloten en wij zaten met zijn drieën gezellig te kletsen. Aangezien onze kamer nog steeds klein is kan het een claustrofobisch effect geven. 5 voor 11 vonden we het toch wel raar, dat mama nog steeds niet naar het restaurant was gekomen, dus besloten we een kijkje te nemen. Daar bevrijde Nathalie mama uit het kleine hokje en daarmee besloot ze zichzelf te benoemen tot held. Na even een diepe hap verse lucht was ook mama klaar voor de excursie. We begonnen met lekker zwemmen in de rivier, vervolgens gingen we een klein stukje tuben en kwamen we aan in een grot. De grot was versierd met grote bladeren en bloemen. Er stond een kaarsje in het midden met nasi goreng, lychjes en ananas er omheen. Het was zo leuk versierd en hebben genoten van de lunch met prachtig uitzicht op de rivier en jungle. Na de lunch gaven we onze tassen aan de tassen jongen, die zorgde dat de tassen met ons mee tubde. Wij zaten heerlijk in die band te zonnen, met aan weerszijde jungle. We kwamen een aantal keer aapjes tegen onderweg die ons zaten te begluren van uit de bomen. We maakte een tussenstop bij een waterval. Waar we lekker werden gemasseerd met de straal. De waterval was een stuk kleiner dan normaal, omdat het al drie weken niet heeft geregend en dat terwijl het hier regenseizoen is. Nathalie had nog een schrikmomentje toen ze op de terug weg naar de banden alleen oog in oog stond met een leguaan. De schrik was ze snel vergeten toen ze weer op haar buik op de band lag te genieten van de zon. We kwamen ook nog een stuk tegen waar er heel veel vogels vlogen en wij er zo onderdoor dreven. Na een stuk van een uur te hebben gedreven, plezier te hebben gemaakt , van de omgeving en de zon te hebben genoten,waren we klaar met tuben. We liepen door de palmolieplantage terug naar Mega Inn(onze verblijf plaats). Onderweg waren vrouwen aan het werk en deelde aan ons mangostenen uit. Mangostenen hebben een dikke schil met heel zacht en zoet vruchtvlees er in. De vrouwen hadden zelf kleine mandjes gevouwen van palmbladeren deze konden we niet laten liggen, dus weer wat voor in de koffer. We vervolgde onze weg door de plantages. Regina was aan het glibberen over de paden en dat had onze gids al gezien. Die besloot een slipper ruil te doen. Hierdoor stond Regina een stuk steviger en was het afgelopen met glibberen en glabberen. We kwamen in kleine houten dorpjes terecht die in de plantages waren gebouwd. Het was leuk om te zien hoe de mensen hier midden in de plantages leefde. Zo simpel en alles zelfvoorzienend. Wij met z’n vieren en de gids die op Regina slippers liep voorop. Wij hadden een groot gat gemaakt, omdat de andere mensen echt langzaam liepen. Eenmaal aangekomen in Mega Inn hebben we een lemon juice op en papa een lekker bintang(is bier). Zo zaten wel lekker te relaxen. Daarna is mama haar koffer vast gaan inpakken. Vervolgens zijn we met ze alle naar de rivier gegaan om ons te wassen. Wat hebben we daar gelachen met elkaar, dat we er zelf buikpijn van kregen. Daar zaten we dan midden in de stroming van de rivier. Haren te wassen, benen te scheren etc. Het was echt een moment voor in de boeken, een moment om nooit te vergeten hoe we daar met zijn vieren ons zaten te wassen en te lachen. Daarna zijn we in het restaurantje gaan eten. Na het eten kwam de muziek weer en kwamen onze Indonesische vrienden erbij zitten. Zo hebben we de hele avond met elkaar ge-ezeld, gezongen en vooral gelachen. Papa was over verhit en besloot om 23.00 uur nog een duik te nemen, onze nieuwe vrienden wisten niet wat ze meemaakten en vonden papa maar een gekke meneer. Wat een lieve en open mensen zijn het hier. Iedereen hier in Mega Inn, jong en oud lachen met hun hele gezicht. Het is gewoon leuk om naar te kijken. We lagen heerlijk in bed. Regina was met de zaklantaarn bezig en Nathalie zei doe hem uit voor de muggen. Regina zei toen; “ Nat ik denk dat we een probleempje hebben” Nathalie vroeg “wat dan??” Regina antwoordde: “Ik denk dat we papa moeten halen!” Nathalie zei: “wat is er dan?” Regina: “Er is een spin ( en scheen met de zaklantaarn op een plek waar de spin niet zat). Nathalie draaide zo, dat ze het licht van de zaklamp volgde. Regina draaide toen langzaam de lamp naar de hoek waar Nathalie net iets dichter na toe was geschoven, want daar zat de spin(rechts boven haar hoofd). Voor Regina iets kon zeggen, was Nathalie al uit de klamboe op weg naar papa. Regina zat op een bankje buiten te wachten tot papa de held ging uithangen. Vol vertrouwen overhandigde Regina papa het wc papier aan en scheen papa bij, tijdens het pakken en doden van de spin. Alleen toen ging het mis…….De spin was te snel en papa had niks in zijn wc papier. HELP waar is de spin nu, Nathalie stond per direct buiten en is niet meer binnen geweest. Daar lag Regina na een goede inspectie voor de spin in bed en viel in slaap.
Wist je dat :
- Nathalie die nacht van de spin tussen Papa en Mama ingelegen heeft.
- Regina die nacht het lekkerste van allemaal geslapen heeft.
XXX voor iedereen van ons.
-
26 Juli 2014 - 09:17
KISA:
Wat een topverslag. Sam geniet enorm van de verhalen, en wij ook.
Wat een heerlijk gezinsmoment in de rivier: quality-time op z'n best!
En die spin, je ziet en hoort Nathalie opspringen en gillen, haha, echt leuk geschreven!
Wist je dat:
- wij enorm genieten van jullie verhalen?
- wij benieuwd zijn naar de foto's?
- wij bijna niet kunnen wachten op het volgende verslag?
- wij jullie al beginnen te missen?
- wij verwachten dat de koffers op de terugweg te zwaar zijn?
- ................
Groeten -
26 Juli 2014 - 10:50
Gerina:
Wat gaaf weer om alles te lezen. Dat tuben lijkt me zo gaaf. Dwars door de jungle heen. Geweldig. En de vriendelijkheid van de mensen. Daar kunnen wij nog wat van leren. Ik zie alles zo voor me, zoals het geschreven wordt. 1 en al vrolijkheid. Totdat laatste moment dan. Oma had het al verteld van de spin. Ik kreeg hier zelfs kriebels toen ik het las. Brrrrrr. Enne leuk Ineke, die wist je dats. :-)
Tot de volgende keer luitjes. Ik ben heel benieuwd naar jullie volgende verslag. Groetjes vanuit een saai Nederland. :-) -
26 Juli 2014 - 10:51
Gerina:
En please, kunnen jullie er een paar foto's opzetten. -
26 Juli 2014 - 13:41
Opa:
Ik heb de verslagen gelezen en zal ze aan oma geven.Ik vind het fijn dat jullie het zo naar je zin hebben.
1 vraag breng je een leuke Gorilla voor me mee,kan ik hem gelijk met Robbie uitlaten. Nog veel plezier en eet niet teveel,word je te dik van. Groetjes Opa -
26 Juli 2014 - 15:31
Hilda:
Wat ontzettend leuk om jullie reisverslag te lezen. We hebben dan echt een beetje een idee hoe het daar is. In ieder geval zo te lezen fantastisch. Ben dan ook erg benieuwd naar jullie foto's. En uhhh Regina.... Daar geen man aan de haak slaan, want dan moeten we all you need is love inschakelen ;-)
Groetjes van jullie buurtjes. -
28 Juli 2014 - 18:25
Opa:
Ik mis jullie verslagen van zaterdag en eventueel vcan zondag,heb wel jullie foto's gezien van mijn aapje en jullie diner.
Hoop dat jullie nog heel veel plezier hebben ook namens Oma daar die niet op internet kan reageren.
Groetjeen heel veel moois zien want dat is denk ik maar eenmaals. Opa en voor allen een knuffel van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
